Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Χωρίς Λόγια

Λίγα λόγια για το έργο...

Προσκεκλημένος του Πανεπιστημίου Πατρών ήταν Ο 82χρονος James Watson , ο οποίος μαζί με τον Francis Crick και τον Maurice Wilkins βραβεύτηκαν με το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας το 1962, για την Ανακάλυψη της Διπλής Έλικας του DNA. (εδώ η σχετική ανακοίνωση)

Ας δούμε τη σχετική τελετή....




Άρθρο 3 Ν. 1549/2007 (ΦΕΚ Α 69/20.03.2007)

  1. Στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα κατοχυρώνεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και διαδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών.
  2. Δεν επιτρέπεται η επιβολή ορισμένων μόνον επιστημονικών απόψεων και ιδεών και η διεξαγωγή απόρρητης έρευνας.
  3. Το ακαδημαϊκό άσυλο αναγνωρίζεται για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και για την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία όλων ανεξαιρέτως των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας των Α.Ε.Ι. και των εργαζομένων σε αυτά, έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει.
Ο λόγος ; δες εδώ και εδώ και εδω


Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Είμαστε Έθνος (Αν)αδελφών

Ως γνωστόν είμαστε μια υποανάπτυκτη Χώρα με τη νοοτροπία του μεσημεριανάδικου να διαπνέει το σύνολο της ελλαδίτικης κοινωνίας. Με αφορμή ένα κακόγουστο αστείο του Π. Τατσόπουλου ολόκληρη η Ελλάδα, από το τσόκαρο του μεσημεριανάδικου μέχρι Καθηγητές, δημοσιογράφους, συγγραφείς ασχολείται με τις σεξουαλικές προτιμήσεις του Κολοκοτρώνη, του Αλέξανδρου, του Ρουβά, του Ρέμου και του γιου του γείτονα. Κάθε πλευρά επικαλείται πλήθος ιστορικών πηγών, μαρτυρίες του Αρριανού, του Πλουτάρχου, του Μακρυγιάννη, του Στηβ Κακέτση και της Μαρίκας που χει το περίπτερο και παίζει το μάτι της. Προσωπικά, δεν ξέρω και δεν μ' ενδιαφέρει ποιες ήταν οι σεξουαλικές προτιμήσεις κανενός, πρώτον για λόγους αδιακρισίας, δεύτερον γιατι οι σεξουαλικές προτιμήσεις καθενός συνιστούν κατεξοχήν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και τρίτον γιατί η γνώμη και η εκτίμηση που τρέφω για έναν άνθρωπο δεν εξαρτάται από τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, το γένος του, το χρώμα του, το αν φοράει στρινγκ ή σώβρακο. Αυτή η αντιπαράθεση για το αν ήταν ή όχι ομοφυλόφιλος ο Κολοκοτρώνης έχει θέση μόνο στα μεσημεριανάδικα, καθώς το μόνο που πετυχαίνει είναι να καλλιεργεί ηδονοβλεπτικές τάσεις και λογικές κλειδαρότρυπας.
Η γνώμη αυτή πιστεύω ότι αποτελεί μια ΘΕΣΗ-ΔΡΑΣΗ, αντίθετα η στάση των ''προοδευτικών'' , που προσπαθούν να πείσουν ή ενίοτε να επιβάλλουν ότι όλοι ήταν gay συνιστά μια απλή ΑΝΤΙ-ΘΕΣΗ/ΑΝΤΙ-ΔΡΑΣΗ απέναντι στην υπερσυντηρητική, σεξιστική, ομοφοβική στάση της ελλαδίτικης κοινωνίας, με άλλα λόγια αποτελεί την άλλη όψη του υποάναπτυκτου νομίσματος του ελλαδίτικου κόσμου.


ΥΓ. Ως απάντηση στο γελοίο αυτό θέμα παραθέτω ένα βίντεο από την εκπομπή TOP GEAR (διάσημη βρεταννική εκπομπή για αυτοκίνητα) με τον Jeremy Clarkson να σχολιάζει τους Έλληνες, την ομοφυλοφιλία και όχι μόνο. Απαντά επίσης στο καυτό αυτό ερώτημα των ημερών αν ο Κολοκοτρώνης ήταν ή όχι gay.



Credits to the uploader loituma7


ΥΓ2. Για όσους αντιδράσουν στους χαρακτηρισμούς ''υποανάπτυκτος'' και ''ελλαδίτικος'', επισημαίνω ότι : α) αυτή τη στιγμή ο Π. Τατσόπουλος δέχεται απειλές για τη ζωή του λόγω αυτού του αστείου από διαφόρους ''Ελληναράδες'' και ύβρεις από δεξιούς και ακροδεξιούς πολιτικούς χώρους.
β) Έλλην είναι πρωτίστως όποιος μετέχει της ελληνικής παιδείας όπως κάποτε είχε πει ο Κ. Στεφανόπουλος επικαλούμενος σχετική ρήση του Ισοκράτη. Θεμελιώδες στοιχείο της ελληνικής παιδείας αποτελεί η ανεξιγνωμία, ο διάλογος και η ελευθερία της έκφρασης.

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Τράπεζες και καταχρηστικές πρακτικές

Συνήθης τραπεζική εργασία αποτελεί στις μέρες μας η λεγόμενη σύμβαση ανοίγματος πίστωσης, δηλαδή μια σύμβαση μεταξύ της τράπεζας και μιας επιχείρησης , όπου η τράπεζα αναλαμβάνει την υποχρέωση να παράσχει πίστωση σε όποιο χρόνο και σε όποια μορφή (δανειο, εγγυητική επιστολή, προεξόφληση αξιογράφων κλπ) ζητήσει η επιχείρηση, η επιχείρηση από την αλλη αναλαμβάνει την υπόχρεωση να καταβάλει μια προμήθεια στην τράπεζα, επειδή υποτίθεται ότι όποτε και αν της ζητηθεί θα είναι έτοιμη , ασχέτως αν χρησιμοποίησε την πιστωτική δυνατότητα ή όχι (προμήθεια ετοιμοτητας, stanby premium). Στη σύμβαση ανοίγματος πίστωσης, συμφωνούνται και όλοι οι όροι δανειοδότησης/πίστωσης (επιτόκια κλπ) αλλά και ένα ανώτατο πιστοδοτικό όριο (πλαφόν) του οποίου το ύψος εξαρτάται από την αξιολόγηση της φερεγγυότητας ή πιστοληπτικής ικανότητας της επιχείρησης. Επειδή ακριβώς σ' αυτή τη σύμβαση περιλαμβάνονται όλοι οι γενικοί κανόνες που θα ισχύσουν σε όλες τις μελλοντικές επιμέρους συναλλαγές μεταξύ τράπεζας και επιχείρησης ονομάζεται σύμβαση πλαίσιο/ κανονιστική σύμβαση (Rahmenvertrag/Normvertrag).Για την τήρηση-εξυπηρέτηση αυτής της συμβάσεως ανοίγεται και ένας "αλληλόχρεος" λογαριασμός, όπου κάθε μέρος καταχωρεί τις απαιτήσεις του, δηλαδή η επιχείρηση τα ποσά που ζητάει ως πίστωση και η τράπεζα την προμήθεια ετοιμότητας αλλα και τις οφειλόμενες δόσεις από ήδη καταρτισθείσες πιστώσεις (πχ. από κάποιο δάνειο).
Τι σημαίνει αλληλόχρεος ; Ήδη από τα χρόνια της Αναγέννησης και ιδίως επι κυριαρχίας στο εμπόριο της Βενετίας ακολοθούταν η εξής πρακτική : στα πλαίσια αμφιμερώς εμπορικών συμβάσεων, δηλαδή και οι δύο συμβαλλόμενοι ήταν έμποροι, όπου υπήρχε η δυνατότητα αποστολών και από τις δύο μεριές, δηλαδή ο Α αγόραζε από το Β παπούτσια και ο Β από τον Α κάλτσες συμφωνούσαν για λόγους ασφαλείας αλλά και ευκολίας, να μη πληρώνουν με την εκπλήρωση των συμβάσεων αλλά να γράφονται τα χρωστούμενα του Α προς το Β και αντίστροφα σε ένα λογαριασμο, ο οποίος κατά τακτά χρονικά διαστήματα θα "έκλεινε", δηλαδή θα αθροίζονταν τα χρωστούμενα του Α προς τον Β από τη μία πλευρά και του Β προς τον Α από την άλλη και θα αποσβήνονταν οι οφειλές στο μέτρο του δυνατού δια συμψηφισμού ότι υπόλοιπο περίσσευε θα το πλήρωνε ο αντίστοιχος οφειλέτης. Πχ ο Α χρωστάει 1000 στον Β για τις παπούτσια, και Β χρωστάει 800 στον Α για τις κάλτσες. Άρα μένει ένα υπόλοιπο (κατάλοιπο) 200 το οποίο είναι χρεωστικό για τον Α (δηλαδη το χρωστάει, ειναι οφειλέτης) και πιστωτικό για το Β (δηλαδη είναι ο δανειστής αυτού του ποσού , του το χρωστούν). Ο αλληλόχρεος δηλαδή λειτουργεί ως "χωνευτήρι απαιτήσεων", δηλαδή εν προκειμένω, ο Β μπορεί να ζητήσει μόνο τα 200 και τίποτα άλλο.
Γίνεται δεκτο χωρίς ιδιαίτερη επιχειρηματολογία ότι ο λογαριασμός που τηρείται προς εξυπηρετηση του ανοίγματος πίστωσης συνιστά αλληλόχρεο λογαριασμό. Βέβαια, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι το αναγκαίο στοιχείο του αλληλόχρεου λογαριασμού ήτοι η αμοιβαιότητα οφειλών/απαιτήσεων εν προκειμένω απουσιάζει, καθώς δεν υπάρχει ούτε καν η αφηρημένη δυνατότητα το κατάλοιπο να είναι χρεωστικό για την τράπεζα κατά το κλείσιμο του αλληλόχρεου λογαριασμού. Επίσης, απουσιάζει το στοιχείο των εκατέρωθεν αποστολών πραγμάτων/υπηρεσιών αφού πρόκειται για απλές αποστολές χρημάτων που από την πλευρά του πιστούχου γίνονται προς αποπληρωμή της πίστωσης του.
Συνέπεια του χαρακτηρισμού του λογαριασμού αυτού ως αλληλόχρεου είναι η δυνατότητα μονομερούς χώρις προηγούμενη συμφωνία ανατοκισμού του καταλοίπου (δηλαδή κεφαλαιοποίηση των τόκων/τόκοι επί τοκων/πανωτόκια) λόγω του άρθρου 112 Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα. Αντίθετα αν ο λογαριασμός αυτός δεν θεωρηθεί αλληλόχρεος ανατοκισμός επιτρέπεται μόνο κατόπιν προγενέστερης του κλεισίματος του λογαριασμού συμφωνίας, η οποία σίγουρα θα συμπεριλαμβάνεται ως Γενικός Όρος των Συναλλαγών αλλά θα υπάγεται στον αποτελεσματικό έλεγχο καταχρηστικότητας του Ν. 2251/1994 με την εφαρμογή του οποίου έχουν πλέον εξοικειωθεί τα ελληνικά Δικαστήρια.
Δυστυχώς -εξ όσων τουλάχιστον γνωρίζω- μόνο ο Λ. Γεωργακόπουλος (Νομική Αθηνών) και ο Σ. Ψυχομάνης (Νομική Θεσσαλονίκης) έχουν επισημάνει την συγκεκριμένη στρέβλωση χωρίς ακόμα οι επισημάνσεις τους να έχουν οδηγήσει σε κάποιο νομολογιακό αντίκρυσμα, καθώς η νομολογία παγίως αποδέχεται τους λογαριασμούς αυτούς ως αλληλόχρεος.

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Χρηματοπιστωτικές συμβάσεις ή αλλιως παιγνιο...

Αποτελεί κοινό τόπο οτι τα μέτρα που επιβάλλονται από τους πιστωτές μας μέσω του ΔΝΤ, αποσκοπούν να ανακτήσει η Χώρα τη χαμένη εμπιστοσύνη των πιστωτών. Ποιοι όμως ειναι αυτοί οι πιστωτές; Οι ομολογιούχοι δανειστές, αυτοί δηλαδή που αγόρασαν ομόλογα ελληνικού Δημοσίου, αγόρασαν δηλαδή το ελληνικό χρέος, αποτελούν τη πρώτη ομάδα πιστωτών. Μια άλλη εξίσου σημαντική κατηγορία αποτελούν τα αντισυμβαλλόμενα μέρη του ελληνικού Κράτους σε συμβάσεις Swaps, Forwards, Futures, Options. Όλοι αυτοι κατηγορήθηκαν από την ιθαγενή ιντελλιγκένσια ως κερδοσκόποι, και επακολουθως δεν ειμαστε υποχρεωμένοι να τους πληρώσουμε. Η στάση πληρωμών στο Εκουαδόρ (βλ. εδω ) ήταν μια εξέλιξη που τόνωσε αυτή την επιχειρηματολογία Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι κάθε σύμβαση αποσκοπεί στο κέρδος των μερών, αλλιώς γιατί να καταρτίσει κάποιος μια σύμβαση αν δεν προσδωκά ώφελος ; Επομένως , η προσδοκία κέρδους από μια σύμβαση δεν σημαίνει ότι καταλύεται η αρχή του pacta sund servanda ανευ ετέρου. Οι εξωχρηματιστηριακές αυτές συμβάσεις, ή οπώς αλλιώς λέγονται οι συμβάσεις του ''εμπορίου του χρήματος'' συνάπτονται για τρεις κυρίως λόγους : α) είτε για κερδοσκοπικούς καθαρά λόγους, οπότε πλέον μιλάει κανείς για τους speculators,speculation κλπ είτε β) ως συμβασεις εξισορροπητικης κερδοσκοπιας (arbitrage) είτε γ) ως συμβάσεις αντιστάθμισης κινδύνων, εξισορόπησης ισολογισμών, άλλωστε συχνά αναφέρονται αυτές οι συμβάσεις ως εργάλεια επεξεργασίας και διαμόρφωσης των στοιχείων του παθητικού και ενεργητικού ενός ισολογισμού. Με αυτόν τον τρόπο άλλωστε και η Ελλάδα κατόρθωσε να παρουσιάσει ισολογισμούς που θα τις επέτρεπαν να γίνει μέλος της Ευρωζώνης. Φυσικά η Ελλάδα δεν μπορούσε από μόνη της να καταρτίσει τέτοιες συμβάσεις ούτε είχε τη σχετική τεχνογνωσία και έτσι απευθύνθηκε στη Goldman Sachs, ένα χρηματοπιστώτικο ίδρυμα, ώστε να διαμεσολαβήσει στη σύναψη των σχετικών Swaps που θα επέτρεπαν στον ελληνικό ισολογισμό να κρύψει τις αδυναμίες του. Αυτή η πρακτική δεν είναι παράνομη, κινείται όπως λέγεται στη λεγόμενη φαιά ζώνη μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας, (θυμίζοντας τη διάκριση σε φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή). Αυτές λοιπόν οι συμβάσεις Swaps, μαζί με τις συμβάσεις Forwards, Futures και Options αποτελούν τις τέσσερις σημαντικότερες μορφές σε εξωχρηματιστηριακό επίπεδο των συμβάσεων διαφοράς (Differenzgeschaft), δηλαδή των συμβάσεων εκείνων , των οποίων η πραγματική εκπλήρωση των συμβατικώς καθορισμένων παροχών, που συνιστούν συνήθως εμπορεύματα, αξιόγραφα, χρηματοοικονομικά προιόντα, αποκλείεται ήδη από την κατάρτιση, αλλά στη συμβατικώς καθοριζόμενη μέρα εκλήρωσης πληρωτέα είναι μόνο η διαφορά μεταξύ της συμφωνημένης τιμής και της πραγματικής τιμής από το χαμένο στο κερδισμένο μέρος. Για αυτές τις συμβάσεις γεννάται το θέμα κατά πόσο δημιουργούν δικαστικώς επιδιώξιμη υποχρέωση ή απλώς μια ατελής/φυσική ενοχή. Με απλά λόγια γεννάται το θέμα αν αρνηθεί η Ελλάδα να πληρώσει το χρέος της από τέτοιου είδους συμβάσεις μπορούν να τα ζητήσουν οι δανειστές της δικαστικώς ;
Ο γερμανικός αστικός κώδικας (BGB- Bürgeliches Gesetz Buch), τον οποίο έχει ως πρότυπο ο ελληνικός, περιείχε το 1896 μια ρύθμιση στο άρθρο 762 ότι οι υποχρεώσεις που δημιουργούνται από συμβάσεις διαφοράς δεν είναι δικαστικώς επιδιώξιμες. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1897 η Ελλάδα για πολλοστή φορά τίθεται σε καθεστώς Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και στο ΔΝΤ της τότε εποχής. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα απέκτησε Αστικό Κώδικα μόλις το 1940. Η σύγχρονη μορφή του BGB στο άρθρο 762 ορίζει ότι από παίγνιο και στοίχημα δεν γεννάται απαίτηση, ότι όμως καταβλήθηκε εκούσια από τον οφειλέτη μιας τέτοιας υποχρέωσης δεν αναζητάται. Το ίδιο προβλέπει και ο ελληνικός ΑΚ στο 844 και 845. Βέβαια, η γερμανική νομολογία αλλά και θεωρία προχώρησε σε μια διάκριση των συμβάσεων διαφοράς με βάση το σκοπό κατάρτισης τους. Διέκρινε έτσι σε κερδοσκοπικές συμβάσεις διαφοράς, τις οποίες θεώρησε ότι δημιουργούν μη δικαστικώς επιδιώξιμες απαιτήσεις και σε εξασφαλιστικές συμβάσεις διαφοράς, οι οποίες δημιουργούν υποχρεώσεις δικαστικώς εξαναγκαστές. Το ζήτημα περιπλέκεται ακόμα περισσότερο διότι ο γερμανικός νόμος των εμπορικών αξιογράφων WpHG διευκρινίζει ότι εφόσον μια σύμβαση εμπίπτει στη κανονιστική του εμβέλεια τότε είναι δικαστικώς επιδιώξιμη ανεξάρτητα αν είναι σύμβαση διαφοράς. Αντίστοιχες ρυθμίσεις συναντώνται και στο αγγλοσαξωνικό Δίκαιο, εκεί η νομολογία για να διακρίνει αν μια σύμβαση δημιουργεί ή όχι δικαστικώς επιδίωξιμη αξίωση καταφεύγει στο ασαφές, προβληματικό, δυσχερώς προσδιορίσιμο κριτήριο της ύπαρξης ή μη κερδοσκοπίας. Τέλος, δεν μπορεί να λησμονηθεί ότι η συναλλακτική παγκοσμιοποίηση υπερτερεί κατά πολύ της νομικής ''παγκοσμιοποίησης'' ή αλλιώς η ανυπαρξία ομοιόμορφου δικαίου σε τέτοια ζήτήματα εγείρει σοβαρότατα προβλήματα σε επίπεδο ιδιωτικού διεθνούς Δικαίου και ιδίως σε επίπεδο εφαρμοστέου Δικαίου.
Με απλά λόγια, ο Νόμος ορίζει ότι αν κάποιος έχει να λαμβάνει από κάποιον χρήματα λόγω παιγνιου ή στοιχηματος (χαρτιά, ιππόδρομος, καζινο κλπ) δεν μπορεί να τα διεκδικήσει δικαστικώς. Το θέμα είναι πως είναι δυνατόν να μην θεωρείται ως τετοια μια σύμβαση Forward, δηλαδή μια συμφωνία μεταξύ δύο συμβαλλομένων να πουλήσουν ενα χρηματοπιστωτικό προϊον σε μια ορισμενη μελλοντικη ημερομηνια κια σε καθορισμένη τιμη. Πχ ο Α συμφωνεί να πουλήσει εναντι 120Ε στις 12.12.2011 ενα ομολογο που έχει αξία στις12.12.2010 100Ε. Η αξία που θα εχει στις 12.12.2011 είναι ουσιαστικά μια πρόβλεψη, ενα τυχαιο γεγονος, ενα πονταρισμα. Ακριβως, για αυτο το λογο τοσο στη Γερμανια όσο και στην Αγγλια εχουν ψηφιστει ειδικοί νομοι οι οποιοι εξαιρούν τις συμβασεις σε χρηματοπιστωτικα παραγωγα απο τη ρύθμιση των τυχηρων συμβασεων παιγνιου και στοιχηματος, οριζοντας οτι οι συμβασεις στα λεγομενα Derivatives δημιουργούν πλήρεις/τελειες ενοχές, δηλαδη οι υποχρεωσεις των μερων ειναι δικαστικως επιδιωξιμες, εκτος και αν αποδειχθει οτι καταρτιστηκαν για καταχρηστικη κερδοσκοπια ή για ψυχαγωγια (;)
Η ευκολη λυση ειναι να πει κανεις "δεν πληρωνω", σιγουρα ομως αν ρωτησει κανεις καποιον οφειλετη χρηματων απο στοιχηματα, χαρτια κλπ το τελευταιο που φοβαται ειναι το δικαστηριο. Σε επιπεδο κρατων, το ρολο του μπραβου υποδυονται οι οικοι αξιολογησης της πιστοληπτικης ικανοτητας των κρατων...

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Μαζι τα φαγαμε ;

Τα λεφτα τα φαγαμε μαζι.Σας διορισαμε κλπ δηλωσε ο Θ. Παγκαλος ( βλ. εδω ) . Οπως ηταν φυσικο , ολοι αντεδρασαν χαρακτηριζοντας ως νεο - γκεμπελς το Παγκαλο και οτι ΜΟΝΟ οι πολιτικοι φταινε κλπ.
Ερωτηση πρωτη : το ΠΑΣΟΚ μονο του αποφασισε να κυβερνησει ή αναδειχθηκε με εκλογες ; Η ψηφος δεν συνεπαγεται ευθυνη ;
Ερωτηση δευτερη : Ποιος πραγματικα πιστεψε το '' λεφτα υπαρχουν '' ; Πρωτη φορα λενε ψεμματα οι πολιτικοι στους πολιτες ; Ή καλυτερα ποτε ειπαν αληθεια ; ΄Η ακομα καλυτερα ποσοι απο το εκλογικο σωμα μπορουν να ακουσουν και να διαχειριστουν την αληθεια και να κανουν την αυτοκριτικη τους; Ποσοι ειναι οντως πολιτες και οχι οπαδοι ενος κομματος ή κομματοσκυλα ; Οταν ο Ανδρεας Παπανδρεου ελεγε ''ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ιδιο συνδικατο '' και '' θα σας βγαλω απο την ΕΟΚ'' , -πραγμα που ευτυχως δεν εγινε- δεν αρκουσε για να αντιληφθουμε το μεγεθος του λαϊκισμου των πολιτικων ;
Στην Ελλαδα των 750.000 δημοσιων υπαλληλων οσοι και αν διοριστικαν με ''βυσμα'' παλι δεν αρκουν για το ''ολοι'' του κ. Παγκαλου. Απλα στην Ελλαδα ο καθενας ''κλεβει'' οσο μπορει. Αλλοι μπορουν 100 αλλοι μονο 1. Και οι δυο ομως ειναι καταρχην ΕΝΟΧΟΙ, προφανεστατα ομως σε διαφορεικο βαθμο. Στην Ελλαδα ο κοσμος θελει να πιστευει οτι οι πολιτικοι του αποτελουν καποιο φροϋδικο υπερεγω και οτι ο ιδιος αποτελει ενα φυσει απροσεκτο και επιφανειακο παρατηρητη που χρηζει κηδεμονιας και απολαμβανει το ανευθυνο, οχι επειδη φροντιζει για αυτο ''η προπαγανδα του κεφαλαιου και η μικροαστικη αντιληψη'' ή '' τα σκοτεινα κεντρα των Σιωνιστων και της Λεσχης Μπιλντεμπεργκ'' αλλα επειδη ειναι η αντιληψη που βολευει ωστε οτι και αν γινει να ευθυνονται παντα οι αλλοι και ποτε αυτος. Αμοιρος ευθυνων εκ προιομιου , λοιπον , ανεξοδα κατηγορει και πολλες φορες να κατασυκοφαντει με την ακλονητη πεποιθηση οτι αυτος δεν εχει φταιξει σε τιποτα.
Την ιδια περιπου απαντηση για το '' τις πταιει ; '' ειχε δωσει και ο Γ. Αγγελακας σε μια συνεντευξη του, ( βλ εδω ) αλλα οι αντιδρασεις απο αυτους που κατηγορουν τωρα το Παγκαλο ηταν του στυλ '' πες τα ρε Γιαννη '' κλπ...
Συγκεκριμενα :
'' ερ. : ο απλως κοσμος δεν φταιει ;
απ. : πως δεν φταιει ! Το ψαρι βρωμουσε απο το κεφαλι και απο την ουρα. Ο κοσμος εκλεβε απο την Εφορια και οι μεγαλοι απο τα Ταμεια. Υπηρχε μια σιωπη συννενοχης. Οποτε εσκαγε κανα σκανδαλο και ο κοσμος αγριευε του πετουσαν ενα κοκκαλο να ηρεμησει μια αυξησουλα, κανα επιδοματακι, να παει να τα φαει στα σκυλαδικα ή στα υπερσοου της Πρωτοψαλτη και του Νταλαρα , παρεα με τους Αστερες του ΠΑΣΟΚ. Και για οσους εμεναν σπιτι υπηρχε το ΜΠΡΑΒΟ ΡΟΥΛΑ.''
'' Αν θες να αλλαξεις το κοσμο , αλλαξε το σπιτι σου '' ελεγαν οι Κινεζοι πολυ πριν αποφασισουν να αγορασουν ελληνικα ομολογα...

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Το Medal of Honor και η ελευθερια στο gaming

Στις ΗΠΑ και στην Μεγ. Βρετανια απαγορευτηκε η πωληση του ηλεκτρονικου παιχνιδιου medal of honor σε στρατιωτικες βασεις με το προσχημα οτι οι Αμερικανοι και οι Βρετανοι στρατιωτες θα υποδυονται Ταλιμπαν και θα σκοτωνουν τον... εαυτο τους οταν παιζουν δυο μαζι ! (βλ. εδω ) . Μαλιστα, ο Υπ. Αμυνας της Βρετανιας απεκαλεσε το παιχνιδι ''εξοργιστικο κια αηδιαστικο''. Φοβουνται δηλαδη μη μπερδευτουν οι στρατιωτες και νομισουν οτι ειναι Ταλιμπαν και αρχισουν να σκοτωνουν -στη πραγματικοτητα αυτη τη φορα- Αμερικανους...

Αποδεικνυεται για αλλη μια φορα πως αντιλαμβανονται οι ανθρωποι που θελουν να φερουν δημοκρατια στο κοσμο , τα θεμελιωδη δικαιωματα και ελευθεριες των ανθρωπων. Οσο σε ταινιες και παιχνιδια σκοτωνονται κακοι Ρωσοι, Αφγανοι, Ιρανοι κλπ δεν υπαρχει κανενα προβλημα και οταν αντιδρουν οι αντιστοιχες Χωρες, οι ΗΠΑ ,ως χωρα παραγωγης για να διαφυλαξει τις βιομηχανιες της και να προασπισει την δημοσια εικονα της και την προπαγανδα για τους καλους Αμερικανους που μαχονται για την ελευθερια με τον ηρωικο τους Προεδρο , επικαλουνται τις ελευθεριες και κατηγορουν αυτες τις Χωρες ως δικτατορικες. Βεβαια, ξεχασαν να υπολογισουν οτι το κερδος δεν εχει ουτε σημαια ουτε προεδρο...

Προσωπικα, νομιζω οτι η αντιδραση των ΗΠΑ οφειλεται στο γεγονος οτι μεχρι τωρα αυτου του ειδους τα πολιτιστικα αγαθα ( παιχνιδια , ταινιες ) αποτελουσαν τα πιο αποτελεσματικα οπλα τους για να διαμορφωνουν συνειδησεις, στερεοτυπα ( ''Γαμος αλα ελληνικα''), ακομα και αντιληψεις για ιστορικα γεγονοτα ( βλ. ''Ζηνα'', ''300'' , ''Τροια'' κλπ) .και γνωριζουν πολυ καλα τη δυναμη και την επιρροη που μπορουν να ασκησουν. Αλλωστε, απο πολυ νωρις ειχαν αντιληφθει τη σημασια των πολιτιστικων αγαθων και πως μπορουν να ''αποικιοκρατησουν το υποσυνειδητο ενος Λαου ''(Π. Δαγτογλου ) χωρις να χυθει ουτε μια σταγονα αιμα χωρις να χρειαστει ουτε ενας στρατιωτης. Να κατορθωσουν να μπουν ως κατακτητες και οι κατακτημενοι να ζητωκραυγαζουν και να χειροκροτουν...

Η ανατομια του τηλεοπτικου, θεατρικου Λογου και mutatis mutandis του Λογου των video-games εχει μελετηθει απο πολυ παλια στις ΗΠΑ. Προεξεχουσες μορφες αυτου του ειδους της ερευνας αποτελουσαν ανθρωποι οπως ο Μ.Μπρεχτ , ο John Fiske, MacCabe, ο Bourdieu, o R. Gerbner και ο Ε. Berne . Οι μελετες τους για τη τεραστια δυναμη επιρροης που εχει η τηλεοραση ξεκινησε ηδη απο το '60 και κορυφωθηκε τη δεκαετια του '80 οπου πλεον κωδικοποιηθηκαν και συστηματοποιηθηκαν ολοι οι τηλεοπτικοι κωδικες και ποια η επενεργεια τους στο κοινο σε ψυχο-κοινωνικο επιπεδο. Απο το φωτισμο (απαλο κιτρινωπο φως για τον ''καλο'' VS εντονο λευκο για τον ''κακο'' ), τις καμερες, (κοντινο στον κακο VS μεσσαιο-κοντινο στον ''καλο'' )τα προσωπα των ηθοποιων, τα ρουχα και τα κειμενα του καθε ρολου και την αναλυση των ιδεολογικων κωδικων προεκυψε η θεωρια του W.A.S.P. (White Anglo - Saxo - Protestant ) , ητοι οι ''καλοι'' ειναι παντα Αμερικανοι , λευκοι ( τωρα τελευταια και εγχρωμοι ποτε ομως Ασιατες της Μεσης Ανατολης ) που ανηκουν στη μεσαια ταξη και πηγαινουν εκκλησια πιστευουν στο Θεο και ασπαζονται τη συμβατικη ηθικη κλπ. Οπως παντα ειναι πιο ομορφοι , πιο εξυπνοι , καλαισθητοι με χιουμορ με τις ομορφοτερες γυναικες σε αντιθεση με τον ''κακο'' που παντα ειναι λιγο πιο αξεστος, ασχημος και εχει χαρακτηριστικα που δεν εντασσονται στη κατηγορια των WASP και μπορει να χρησιμοποιει βια στον ιδιο βαθμο με τον ''καλο'' αλλα πολυ πιο αποτυχημενα απο αυτον. Η θεωρια αυτη καταληγει στο συμπερασμα οτι οι ηρωες ειναι ομαλα ενταγμενοι και ενσαρκωνουν την κυριαρχη ιδεολογια ενω αντιθετα οι ''κακοι'' και τα θυματα ανηκουν συνηθως σε αποκλινουσες μορφες ή υποκουλτουρες που δεν αντιπροσωπευουν την κυριαρχη ιδεολογια τοσο ικανοποιητικα.

Πως ομως προωθειται η κυριαρχη ιδεολογια (ατομισμος, υλισμος, υπερκαταναλωση, εθνικισμος, καπιταλισμος , πατριαρχια κλπ) ; Απο τη στιγμη που καθε ρολος ''ενσαρκωνει μια ιδεολογικη αξια'' (Φισκ ) και η τηλεοπτικη πραγματικοτητα καθε αλλο παρα αδιαμεσολαβητη ειναι, η μοναδικη θεση-οπτικη γωνια που μπορυμε να παρουμε για να κατανοησουμε ενα εργο ή ενα παιχνιδι ειναι αυτη του WASP, και η ανταμοιβη για αυτου του ειδους τη ιδεολογικη πρακτικη ειναι ''η ευκολη ικανοποιηση που μας προσφερει η αναγνωριση του οικειου και της επαρκειας του ''. Αφου ειναι αναγκαιο να ταυτιστουμε με τους ιδεολογικους κωδικες του ηρωα, εαν θελουμε να κατανοησουμε το εργο ή για αισθανθουμε την απολαυση ή την οποια λυτρωση προσφερει, διατηρουμε δηλαδη και νομιμοποιουμε την κυριαρχη ιδεολογια. Μαλιστα , ηδη απο το 1971 ο Althusser ονομαζε τη διαδικασια αυτη ως ''δομηση υποκειμενου εν ιδεολογια'' που καθιστα τον θεατη αναγνωστικο υποκειμενο δομημενο απο το κειμενο , μια διαδικασια ''που αποτελει τη μειζονα ιδεολογικη πρακτικη στις καπιταλιστικες κοινωνιες''. Μεσω δηλαδη αυτου του ρεαλισμου υποτασσεται το κριτικο πνευμα, επαληθευεται ως αυταποδεικτη, φυσικη και αυτονοητη η καπιταλιστικη αντιληψη των πραγματων δημιουργωντας μιας συγκεκριμενη σχεση (ταυτισης ) του θεατη με το κειμενο και τον ηρωα. Αυτου του ειδους ο (κοινωνικος) ρεαλισμος ουσιαστικα θελει να κανει τον θεατη να ξεχασει οτι ολες οι πραξεις του ηρωα ειναι ιδεολογικα φορτισμενες και οτι αυτο που βλεπει δεν ειναι αντανακλαση της πραγματικοτητας αλλα ενα πολιτισμικο προιον (μονταζ ) με συγκεκριμενους στοχους.

Βεβαια, αν υπηρχε Παιδεια δεν θα υπηρχαν αυτα τα προβληματα ουτε θα πιστευαν τα παιδια οτι η Ζηνα ειναι γκομενα του Ηρακλη . Η λυση σιγουρα δεν ειναι οι απαγορευσεις. Επειδη υπαρχουν ανοητοι που νομιζουν οτι αν καποιο παιχνιδι ή ταινια εχει και ασπιδες ειναι και ιστορικο ντοκιμαντερ , δεν θα απαγορευθει η αναπαραγωγη ή η δημιουργια τετοιων αγαθων απο τη στιγμη που αυτα ξεκαθαρα εχουν μυθοπλαστικο χαρακτηρα και σε καμια περιπτωση δεν επιζητουν δαφνες ιστορικης ακριβειας ή τιτλους ιστορικου ντοκιμαντερ.

ΥΓ. Ας αναλογιστει κανεις πως εφτασε ολος ο κοσμος να γνωριζει εστω και ελαχιστα αγγλικα. Τα μετρα που πηραν Χωρες της Ε.Ε. για να προασπισουν τη γλωσσα τους ήταν η αντιαισθητικη μεταγλωττιση που πραγματικα καταστρεφει τις ταινιες. Οταν τολμησαν να ζητησουν ποσοστωσεις στην εισαγωγη, εκπομπη, αναπαραγωγη πολιτιστικων προιοντων που προερχονταν απο τις ΗΠΑ μεσω του Π.Ο.Ε. / G.A.T.T. οι ΗΠΑ απειλησαν για ποσοστωσεις στις εισαγωγες Χαλυβα και καπου εκει τελειωσαν ολα... Η Ελλαδα φυσικα , δεν συμμετειχε σε τιποτα απο ολα αυτα ενω η κ. Διαμαντοπουλου δηλωνε τοτε οτι θα πρεπει τα αγγλικα να γινουν 2η επισημη γλωσσα του ελλ. Κρατους...


Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη...





''καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη πιστευε πως μπορει να ειναι ζωντανος κι ευτυχισμενος μονο εαν ειναι και οι αλλοι''

Ενα καταπληκτικο βιντεο που καταφερνει μεσα σε λιγα λεπτα και με χιουμοριστικη διαθεση καταφερνει να προσεγγισει οχι μονο την ιστορια του Κομμουνισμου αλλα και την ψυχοσυνθεση των υποστηρικτων του. Υπογραμμιζει την ανιδιοτελεια , την αλληλεγγυη ,τον ρομαντισμο και την επαναστατικοτητα που ενυπαρχει εντος αυτου. Καταδεικνυει ομως και μια αντιληψη που θελει οποιαδηποτε ιδεα ανθρωπισμου , αλληλεγγυης , δημοκρατιας ως επι μερους στοιχεια της κομμουνιστικης θεωριας που μονο εντος αυτης μπορουν να υπαρξουν. Αυτη η αντιληψη της ταυτισης της δημοκρατιας, της ανιδιοτελειας , της ισοτητας, της κοινωνικης δικαιοσυνης με τον Κομμουνισμο επικρατει δυστυχως στην Ελλαδα. Τα αριστερα κομματα την προωθουν, το ΠΑΣΟΚ τη σιγονταρει για λαϊκιστικους λογους μαζι με το συνθημα ''ο Λαος δεν ξεχνα τι σημαινει Δεξια'' και η ΝΔ την αποδεχεται για να μη χαρακτηριστει ως φασιστικο κομμα ,διαιωνιζοντας μ' αυτο τον τροπο τα στερεοτυπα της υποαναπτυκτης ελληνικης κοινωνιας του τυπου ''οποιος παει σε πορειες / οποιος διεκδικει ισοτητα, δικαιοσυνη ειναι αριστερος''.Αποτοκο αυτης της αντιληψης ειναι η αλαζονικη συμπεριφορα των αριστερων που συνοψιζεται στην θεση οτι αποτελουν τους μοναδικους θεματοφυλακες της Δημοκρατιας και οτι συνιστουν τους μοναδικους γνησιους ερμηνευτες που μπορουν να χαρακτηρισουν αυθεντικα και χωρις να επιδεχεται οποιαδηποτε αντιρρηση - ως θεσφατο με αλλα λογια- οποια πολιτικη θεση ως δημοκρατικη ή μη. ( πχ. εδω αρθρο του Θαναση Καρτερου : '' η Αριστερα περιγραφει τον εαυτο της ως παραταξη της ανιδιοτελειας, των θυσιων , της προσηλωσης στα συμφεροντα των πιο αδυνατων- και η Ιστορια αποδεικνυει οτι δαφνες αυτες της αξιζουν'' )
Βεβαια, η Ιστορια -στην πραγματικοτητα και παρα τις αντιθετες αυταρεσκες και αλλαζονικες δηλωσεις-αξιωματα των αριστερων- ειχε αλλη γνωμη...

Στην ΕΣΣΔ ο Σταλιν, στη Ρουμανια ο Τσαουσεσκου, στη Βορεια Κορεα ο Κιμ, στην Κινα ο Μαο, στη Κουβα ο Καστρο και ο αδερφος του (ναι! υπαρχει και κληρονομικος κομμουνισμος! ), στην Αλβανια ο Χοτζα απεδειξαν οτι οπου υπηρξε κομμουνισμος υπηρξε ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ. Καμια σχεση δηλαδη με την Δημοκρατια.

Οσο για τις πραξεις τους η Ιστορια παλι αποκαλυψε το πραγματικο προσωπο του Κομμουνισμου - οπως τουλαχιστον εφαρμοστηκε- πχ λογοκρισια ( πχ απαγορευση ροκ μουσικης στην Κουβα με το προσχημα οτι ειναι οχημα των ιμπεριαλιστικων ιδεων ,δηλαδη μεταφραζοντας στα ελληνικα ο Βασιλης Παπακωνσταντινου ( στην πριν την εμφυτευση εποχη ) ή ο Πανουσης ηταν ιμπεριαλιστες ! , λογοκρισια του Ιντερνετ σε Κινα, Βορεια Κορεα , αλλωστε για την Πιονκ-Γιανκ η Βορεια Κορεα πηρε το Μουντιαλ ! Θα μπορουσε ποτε ενας συγχρονος ανθρωπος να νομιμοποιησει τη λογοκρισια ; Δηλαδη, ειναι θεμιτη η λογοκρισια ενος βιβλιου που υποστηριζει την υπαρξη ιδιοκτησιας και αθεμιτη η λογοκρισια ενος κειμενου που ψεγει τον κομμουνισμο; Αυτη ειναι η αντιληψη περι ελευθεριας του Τυπου και της εκφρασης ;

Οσο για την ΕΣΣΔ οι θηριωδιες του Σταλιν μονο με αυτες του Χιτλερ μπορουν να συγκριθουν ( Κατιν (βλ εδω ) , γκουλαγκ, διωγμοι κλπ ενω το ΚΚΕ συνεχιζει να πιστευει οτι ο Σταλιν ειναι αθωος πατερουλης ( βλ εδω ). Για την γειτονικη αλβανια ας γραψει καλυτερα ενας Αλβανος (βλ . εδω).

Αποτελεσμα ολων αυτων ηταν αρχικα ενα σχετικο μνημονιο (βλ εδω ) του Συμβουλιου της Ευρωπης με εισηγητη που χαρακτηρισε τον κομμουνισμο και τον ναζισμο ως ''ολοκληρωτικα καθεστωτα'' και ενα σχετικο ψηφισμα του Ευρωπαϊκου Κοινοβουλιου για την ''Ευρωπαϊκη συνειδηση και τον ολοκληρωτισμο'' (βλ. εδω) που ταυτιζει το κομμουνισμο με το ναζισμο και καθιερωνει την 23η Αυγουστου ως ημερα μνημης για τα θυματα των ολοκληρωτικων και αυταρχικων καθεστωτων.

Σε πολιτικο επιπεδο η Αριστερα , φορωντας παραδοσιακα το μανδυα της προοδευτικης δυναμης αντιπαρατιθεται σε οποιαδηποτε διαφορετικη γνωμη. Ομως, σε καθε αντιπαραθεση δεν προβαλλει επιχειρηματα αλλα απο τη θεση της μοναδικης και αποκλειστικης δημοκρατικης και προοδευτικης θεωριας που μονη της αυτιστικα απεδωσε στπν εαυτο της ,δεν νοιωθει την αναγκη να συμμετασχει στη ''διαπαλη ιδεων''-οπως η ιδια λεει- αλλα αρκειται σε ρησεις φιλοοσοφων προηγουμενων δεκαετιων και κοινωνιολογων αλλων εποχων, σε τοποθετησεις - αξιωματα που δεν χρειαζονται αποδειξη ή επιχειρηματολογηση και τελος χαρακτηριζοντας οποια αντιθετη αποψη με τους δυο αγαπημενους της χαρακτηρισμους : φασιστικη και μικροααστικη ! Αλλο το θεμα πως γινεται μια προοδευτικη δυναμη το νεο που θελει να επιβαλλει να αποτελει ενα παρωχημενο και παταγωδως αποτυχημενο συστημα που οπου και αν εφαρμοστηκε οδηγησε στην περιστολη δικαιωματων και ελευθεριων οπως αυτα της ελευθερης αναπτυξης της προσωπικοτητας , της ιδιοκτησιας, της ελευθεριας της τεχνης , η της ελευθεριας της εκφρασης, την αρχη της πολυφωνιας ,του πλουραλισμου στον Τυπο ή στη πολιτικη ζωη( να υπαρχουν δηλαδη πολλα κομματα και οχι μονο το ΚΚΕ), αφου οτι ενοχλουσε ή ασκουσε κριτικη στην εξουσια θεωρουταν ιμπεριαλιστικη προπαγανδα, αποτοκο του μικροαστισμου και οσοι τυχον υποστηριζαν τετοιες αποψεις θεωρουνταν πρακτορες της CIA. Ολες αυτες οι θεμελιωδεις ελευθεριες υποχωρουσαν μπροστα στην εκπληρωση μιας νεφελωδους κοινωνικης προοδου οπου καθε εννοια του ατομου υποχωρουσε μπροστα στο συνολο και την υποτιθεμενη ευημερια του.

Δικαιωμα του καθενος να πιστευει οτι μπορει να ζει με μισο κιλο το μηνα κρεας, 5 παγωτα το καλοκαιρι και και να εργαζεται και να σπουδαζει οχι με βαση τις επιλογες του , αλλα με βαση αυτα που εχει αναγκη η κοινωνια , οπου η κοινωνια ισοδυναμει με υδροκεφαλους γραφειοκρατες που σ' ολα τα κομμουνιστικα καθεστωτα αποτελουσαν τη μαστιγα για το κοσμο ( ηδη στα χρονια του υπαρκτου σοσιαλισμου σχετικη κριτικη ειχε ασκηθει και απο τον Τροτσκι ), ομως δεν μπορει να θεωρει εαυτον ως τον μοναδικο και αποκλειστικο φορεα δημοκρατικων ιδεων και ευαισθησιων . Ας αποδεχθει επιτελους η Αριστερα οτι οποιος πιστευει οτι μπορει να ειναι ζωντανος και ευτυχισμενος μονο οταν ειναι και οι αλλοι δεν ειναι και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ κομμουνιστης. Μπορει να ειναι μπορει και οχι.